Łacińskie słowo legenda znaczy to, co powinno się czytać. Legendy chrześcijańskie zaczęły powstawać już w pierwszych wiekach Kościoła jako barwne opowieści o życiu Jezusa, Matki Najświętszej, a później także świętych. Niektóre z legend zawartych w niniejszym tomie pochodzą jeszcze ze średniowiecza, inne zostały napisane w wiekach późniejszych bądź współcześnie. Obok legend polskich Czytelnik znajdzie tu opowieści z kręgu kultury romańskiej, zarówno ludowe, jak i literackie. Zawsze chętnie słuchane i czytane nie tylko przez dzieci. Wspaniała lektura dla całej rodziny.  

Spis treści

Wprowadzenie 5

ks. Stanisław Klimaszewski MIC

Chrystus w legendzie 11

Czwarty Mędrzec Wschodu 13

Dzieweczka bez dłoni 28

Kaftanik dla Dzieciątka 32

Kaganek, osiołek, anioł i wiele innych rzeczy 36

Ucieczka do Egiptu 50

Ubogi pielgrzym 58

Święty Eligiusz kowal 62

Jezus i łotr 68

Podpłomyk Jezusa Chrystusa 72

Grzyby 74

Jezus i wyśmiani skąpcy 78

Święty Piotr i dwóch woźniców 81

Wątpliwości świętego Piotra 83

Trzy złote monety na Boże Narodzenie 94

Święty Graal 107

Matka Boska w legendzie 117

Wędrowny pieśniarz 119

Dwie matki 125

Najświętsza Panna z Saint-Vinol 127

Siostra Beatrycze 130

Stary mnich i Matka Boska 135

Młyn Matki Boskiej 137

Nawrócenie Kropelki 144

Braciszek i zbójcy 151

Sztukmistrz Matki Boskiej 153

Najświętsza Panna i młody rycerz 161

Święci w legendzie 165

Święty Piotr i rządzenie światem 167

Matka świętego Piotra 170

Bł. Andrzej pomaga swojemu czcicielowi 178

Siedmiu śpiących z Efezu 182

Święty Hieronim 190

Najmocniejszy 194

Święty Ambroży i trzy dzieweczki 204

Kuszenie świętej Justyny 206

Święty Marcin 212

Święty Mikołaj 217

Święta Taida 233

Święty Roch i raj zwierząt 237

Święta Genowefa z Brabancji 244

Święta Katarzyna Aleksandryjska 252

Święta Zyta i jej pomocnicy 258

Lekkomyślna reforma 262

Święta Teresa spowiedniczka 271

Opowieść o świętej Krystynie Dziwnej 273

Legendy różne 289

Urian połyka wilka 291

Mistrz Kopytko 296

Gertruda w raju 303

Zabijaka i jego chrześniak 307

Kłamstwo, które staje się prawdą 310

Ufność w Bogu 313

Widzenie brata Jaśmina 319

Wampir 328

Brat Dominik 339

Kij cały w kwiatach 345

Jasieniek z Paryża 348

Mnich i wieczność 353

Szlifierz w raju 355

Katarzyna grzesznica 362

Legenda o śpiewających mnichach 365

Chłopek w raju 371

Kiedy Twardowski bawił w Wielkopolsce 373

Nie taki diabeł straszny, jak go malują 382

Trzej mnisi wędrują do ziemskiego raju 402

Bogaczka w raju 409

Trzej pustelnicy 413

Pokutujący grzesznik 421

Nagana za niestaranną modlitwę 425

Daniel i dziecko 428

Córka Jeftego 440

Źródła niektórych tekstów zamieszczonych w wydaniu 465

Święty Piotr i dwóch woźniców

legenda baskijska

Jezus i Święty Piotr zobaczyli pewnego dnia człowieka, któremu przewrócił się wóz, a cały przewożony na nim ładunek wysypał się na pobocze drogi. Wóz był ciężki, droga wąska i przylegająca do głębokiego parowu, więc człek ów, widząc, że nie da rady go podnieść, ukląkł na środku. – Dobry Boże – polecał się Bogu – który pomagasz wszystkim biedakom i nieszczęśnikom, wesprzyj i mnie. Zostałem tu, jak widzisz, sam z wywróconym wozem, z dala od miasta. Nie ma nikogo, kto by mi pomógł. Panie, czymże dla Ciebie jest uczynić cud! Postaw więc siłą swoich boskich rąk mój wóz, a będę Cię zawsze wielbił! Jezus zaś minął furmana, nawet nie spoglądając w jego stronę. Podążał z Piotrem swoją drogą. Kilka mil dalej inny wóz załadowany kapustą przewrócił się na wąskiej drodze prowadzącej na targ. Doprawdy musiała to być najbardziej kamienista i najmniej wygodna droga na tym świecie, skoro tylu woźniców wpadło na niej w tarapaty. Jednak tutaj scena była inna. Ogrodnik krzątał się wokół swego wozu, to dźwigał go z jednej strony, to ciągnął z drugiej i trudził się z wszystkich sił, zrozpaczony, że nie może wozu ustawić. Co więcej, oblany potem, z żyłami nabrzmiałymi od wysiłku i podrapanymi ramionami złorzeczył na przeklęty wóz, który nie poruszył się ani o pięść i leżał kołami do góry wraz z ładunkiem kapusty. Tym razem Pan nasz przystanął, by przyjrzeć się wieśniakowi czerwonemu jak rak na skutek zmęczenia daremnym wysiłkiem, i rzekł: – Chodź, Piotrze. Musimy mu pomoc. – Jakże to, Jezu? – zapytał osłupiały Piotr. – Przed chwilą nie ruszyliśmy nawet palcem, by pomóc tamtemu biednemu woźnicy, choć z taką wiarą prosił Cię na kolanach, a oto chcesz pomóc temu gburowi, który wścieka się i wrzeszczy jak opętany? Na to Pan odpowiedział: – Różnica, Piotrze, na tym właśnie polega, że tamten zadowalał się klepaniem modlitwy i czekaniem na pomoc od Boga, a ten, którego ty ganisz, robi, co w jego mocy, by wydobyć się z opałów. Pomóżmy mu, mój staruszku, zasłużył sobie na to. I nie potrząsaj tak głową, gdyż nie masz zbyt jasnego wyobrażenia o sprawiedliwości.

Przeczytaj dłuższy fragment „Legend chrześcijańskich” »