ZACHĘCAMY DO SIĘGNIĘCIA PO WRZEŚNIOWY NUMER SŁOWA WŚRÓD NAS, KTÓRY JEST ZNAKOMITYM UZUPEŁNIENIEM CZASOPISMA OREMUS.

ZNAJDUJĄ SIĘ W NIM ROZWAŻANIA DO JEDNEGO Z CODZIENNYCH CZYTAŃ MSZALNYCH, PRZYBLIŻAJĄCE SŁOWO BOŻE I UŁATWIAJĄCE JEGO ZROZUMIENIE.

Począwszy od numeru grudniowego ROZWAŻANIA NA KAŻDY DZIEŃ

We wrześniowym numerze miesięcznika „Oremus”: 

- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;
- wprowadzenia liturgiczne i rozważania – na niedziele, uroczystości i święta – których autorką jest Mira Majdan, autorka wielu książek z zakresu duchowości, animatorka rekolekcji;
- modlitwy wiernych przygotowane przez siostry Matki Bożej Miłosierdzia z Rabki;
- kolejny tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Krzysztof Guzowski, teolog-dogmatyk, kierownik Katedry Chrystologii i Personalizmu Chrześcijańskiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II, odpowiada na pytanie:

Wydaje się, że obecność Ducha Świętego w/na Eucharystii jest w naszej świadomości albo spychana na margines czy wręcz niezauważana, albo – przeciwnie – akcentowana tak mocno, że dzieje się to kosztem osoby Jezusa Chrystusa. Jak zachować tu zdrową równowagę? (II)

- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta przygotowane przez Adama Kowalskiego.

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC proponuje tekst na temat znaku słowa Bożego, jakim jest ambona. „Godność słowa Bożego – przypomina autor – wymaga, aby miejscem jego głoszenia była stała ambona, odpowiednio wkomponowana we wnętrze kościoła”, a nie jedynie prosty pulpit.
Michał Kozak MIC w dziale „Pokochać Psalmy” rozważa Psalm 146, którego wersety wybrane przez Kościół do liturgii w dwudziestą trzecią niedzielę zwykłą „skupiają się na pełnym miłosierdzia działaniu Boga w historii”.
Halina Świrska, autorka „Naszej okładki”, przybliża obraz „Kazanie na Górze” (Fra Angelico).
Ponadto w numerze – jak zawsze – części stałe Mszy świętej.

Jesteśmy na Facebooku! Zapraszamy wszystkich do polubienia profilu oraz do aktywnego udziału w różnych dyskusjach.

Miesięcznik „Oremus” ukazuje się od 1995 roku. Zawiera:

• Czytania liturgiczne
• Modlitwy mszalne
• Wprowadzenia liturgiczne
• Rozważania
• Modlitwa powszechna
• Liturgiczne ABC
• Pokochać Psalmy
• Propozycje śpiewów 
• Informacje o nowościach wydawniczych

Miesięcznik „Oremus” ukazuje się od 1995 roku. Zawiera teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień. Daje wgląd w proponowane przez Kościół codzienne czytania biblijne i formularze mszalne, inspiruje do aktywnego uczestnictwa w liturgii. Dzięki zamieszczonym komentarzom i wprowadzeniom słowo Boże staje się bliższe, bardziej zrozumiałe. 

Niedziela, 23 września
Dwudziesta piąta niedziela zwykła

Co zaprząta nasze myśli i serca, gdy przychodzimy na Mszę świętą lub zaczynamy rozważać słowo Boże? Uczniowie, zapytani przez Jezusa: „O czym to rozmawialiście w drodze?”, bali się odpowiedzieć, gdyż wiedzieli, że ich egoistyczne pragnienia nie spodobają się Panu. On jednak zamiast ich skarcić, spokojnie wytłumaczył, na czym polega prawdziwa wielkość. Stając przed Panem, my także możemy liczyć na to, że On łagodnie i z wyrozumiałością będzie korygował nasze myślenie i ukazywał – o wiele mądrzejszą od naszej – Bożą hierarchię wartości.

PIEŚŃ NA WEJŚCIE: Boże, w dobroci, E/369, L/256, S/164, albo: Z Tobą ciemność nie będzie ciemna, E/428, N1/276

ALBO ANTYFONA: Pan mówi: Ja jestem zbawieniem ludu, * w jakimkolwiek ucisku wołać będą do Mnie, * Ja ich wysłucham * i będę im Panem na wieki.

CHWAŁA

MÓDLMY SIĘ: Boże, Ty zawarłeś wszystkie nakazy świętego Prawa w przykazaniu miłości Ciebie i bliźniego, † spraw, abyśmy zachowując Twoje przykazania, * zasłużyli na życie wieczne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE z Księgi Mądrości (2,12.17-20). Bezbożni mówili: „Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszemu działaniu, zarzuca nam przekraczanie Prawa, wypomina nam przekraczanie naszych zasad karności. Zobaczmy, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zgonie. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z rąk przeciwników. Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo – jak mówił – będzie ocalony”. 
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 54,3-6.8)

REFREN: Bóg podtrzymuje całe moje życie.

Wybaw mnie, Boże, w imię Twoje, * 
mocą swoją broń mojej sprawy. 
Boże, słuchaj mojej modlitwy, * 
nakłoń ucha na słowo ust moich.

Bo powstają przeciw mnie pyszni, * 
gwałtownicy czyhają na moje życie. 
Nie mają oni Boga * 
przed swymi oczyma.

Oto mi Bóg dopomaga, * 
Pan podtrzymuje me życie. 
Będę Ci chętnie składać ofiarę * 
i sławić Twe imię, bo jest dobre.

CZYTANIE z Listu św. Jakuba Apostoła (3,16—4,3). Najmilsi: Gdzie zazdrość i żądza sporu, tam też bezład i wszelki występek. Mądrość zaś zstępująca z góry jest przede wszystkim czysta, dalej – skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój. Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych. Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz. 
Oto słowo Boże.

AKLAMACJA: Alleluja. 
Bóg wezwał nas przez Ewangelię, 
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

SŁOWA EWANGELII według św. Marka (9,30-37). Jezus i Jego uczniowie przemierzali Galileę, On jednak nie chciał, żeby ktoś o tym wiedział. Pouczał bowiem swoich uczniów i mówił im: „Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity, po trzech dniach zmartwychwstanie”. Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać. Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był już w domu, zapytał ich: „O czym to rozprawialiście w drodze?”. Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy. On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: „Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”. Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: „Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał”. 
Oto słowo Pańskie.

ROZWAŻANIE: Człowiek pełen miłosierdzia, ustępliwy, wolny od względów ludzkich i obłudy nie zawsze budzi w innych pozytywne uczucia. Bywa niewygodny, gdyż samym swoim istnieniem wywołuje niepokój i wyrzuty sumienia. Nie da się przy nim powiedzieć: „Wszyscy tak robią”, czy „Teoria teorią, a życie życiem”. Najlepiej więc byłoby udowodnić, że także on jest grzesznikiem – wystawić na próbę, sprowokować, zagrozić, po to tylko, by ściągnąć go do swojego poziomu i uznać, że nie było komu zazdrościć.
Jezus był także chwilami niewygodny dla swoich uczniów. Mówił rzeczy trudne, których na wszelki wypadek woleli nie rozumieć, więc nawet nie zadawali pytań. Nie mogli dopuścić Go do wszystkich swoich rozmów, przeczuwając, że na pewno będzie miał do nich zastrzeżenia. Jego radykalizm boleśnie kłuł ich sumienia. Widzieli, że w żaden sposób nie są w stanie do Niego doskoczyć, jednak w przeciwieństwie do bezbożnych opisanych w Księdze Mądrości kochali Go i czuli, że nie mogą od Niego odejść.
W podziale na sprawiedliwych i bezbożnych nie chodzi tylko o zakwalifikowanie ludzi do określonej kategorii. Podział ten przechodzi tak naprawdę przez serce każdego z nas. Każdemu zdarza się żywić chorobliwą zazdrość, pożądać tego, co mają inni, czy nie rozumieć słów Jezusa i w gruncie rzeczy nie starać się za bardzo o to, aby je zrozumieć. Jeśli jednak mimo wszystko pójdziemy za Nim tacy, jacy jesteśmy, On nas w tym stanie nie pozostawi, jak nie pozostawił swoich uczniów – gdyż przez swoją śmierć i zmartwychwstanie wysłużył nam dar przemiany serca, abyśmy mogli wejść do Jego chwały.

WIERZĘ

MODLITWA WIERNYCH:
Módlmy się za Papieża, biskupów i prezbiterów, aby zawsze dawali świadectwo miłości służebnej.
Za rządzących, aby zdobywali autorytet przez szacunek do tych, wobec których sprawują swą władzę.
Za dzieci poczęte, aby były przyjęte z miłością przez swoich rodziców.
Za zmarłych, aby cieszyli się oglądaniem Boga w niebieskiej ojczyźnie.
Za nas samych, abyśmy nie upatrywali swojej wartości w zaszczytach, ale w miłości Boga.

PIEŚŃ NA PRZYGOTOWANIE DARÓW: Duszo Chrystusowa, E/437 lub: L/175, S/347, albo: Jakże pójdziemy za Tobą Chrystusie, E/440, S/351

MODLITWA NAD DARAMI: Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary swojego ludu, † i spraw, aby w sakramencie Eucharystii otrzymał dobra, * w które wierzy z całego serca. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PREFACJA NA NIEDZIELE ZWYKŁE 28 – 35

PIEŚŃ NA KOMUNIĘ I NA DZIĘKCZYNIENIE: Zróbcie Mu miejsce, L/296, S/408; Jezus Najwyższe Imię, E/125

ANTYFONA: Ja jestem dobrym Pasterzem * i znam owce moje, a moje Mnie znają.

MÓDLMY SIĘ: Wszechmogący Boże, udzielaj nieustannie pomocy wszystkim, których posiliłeś swoim Sakramentem, * abyśmy dzięki sprawowanym misteriom doznali skutków odkupienia w naszym życiu. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PIEŚŃ NA ZAKOŃCZENIE: Ty, Boże, wszystko wiesz, E/485, S/872

Autorzy:
Mira Majdan – wprowadzenia do liturgii i rozważania
siostry Matki Bożej Miłosierdzia – modlitwy wiernych
Adam Kowalski – wybór śpiewów

Objaśnienie skrótów:
E - Exsultate Deo, Wydawnictwo Światło-Życie, Kraków 2010;
L - Śpiewnik Liturgiczny, TN KUL, Lublin 1998;
M - ks. Z. Piasecki, Panu memu śpiewać chcę, PROMIC - Wydawnictwo Księży Marianów MIC, Warszawa 2007;
N1 - Niepojęta Trójco, t. 1, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 1998;
N2 - Niepojęta Trójco, t. 2, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 2010;
S - ks. J. Siedlecki, Śpiewnik Kościelny, Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy, Kraków 2015