ZACHĘCAMY DO SIĘGNIĘCIA PO CZERWCOWY NUMER SŁOWA WŚRÓD NAS, KTÓRY JEST ZNAKOMITYM UZUPEŁNIENIEM CZASOPISMA OREMUS.

W każdym numerze ROZWAŻANIA NA KAŻDY DZIEŃ

W czerwcowym numerze miesięcznika „Oremus”:

- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;
- wprowadzenia liturgiczne i rozważania przygotowane przez Piotra Szyrszenia SDS, duszpasterza salwatoriańskiego Domu Formacji Kapłańskiej i Zakonnej w Międzywodziu;
- modlitwy wiernych, które napisała Anna Jędrzycka, teolog i redaktor;
- wprowadzenie do okresu zwykłego, którego autorem jest Konrad Małys OSB z Tyńca, absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim, przeor opactwa tynieckiego, rekolekcjonista i kierownik duchowy. „Codzienność – zaznacza autor – jest wielką, praktyczną szkołą służby Bogu i ludziom, szkołą miłości”.
- kolejny tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Krzysztof Porosło, teolog-dogmatyk z archidiecezji krakowskiej, zaangażowany m.in. w organizowanie warsztatów liturgicznych „Mysterium fascinans”, wykładowca Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, archidiecezjalny duszpasterz akademicki, autor wielu artykułów i książek, odpowiada na pytanie: „Kiedy kończy się Msza święta? Modlitwą po Komunii czy błogosławieństwem? Zdarza się, że po Komunii już niektórzy wychodzą, a księża mówią, że ogłoszenia czy potem jakieś nabożeństwa lub składanie życzeń albo wygłaszanie przemówień jest w porządku, bo jest już po Mszy...”.
- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC przedstawia liturgię godzin jako własną modlitwę Kościoła, przedłużenie i aktualizację modlitwy Chrystusa.
Michał Kozak MIC w dziale „Pokochać Psalmy” rozważa Psalm 4, którym modlimy się w czerwcu na początku okresu zwykłego. Nawiązuje przy tym do drogi duchowej św. Augustyna i do jego komentarzy dotyczących tego psalmu.
Halina Świrska, autorka „Naszej okładki”, omawia obraz „Trójca Święta” (Mistrz Ołtarza św. Lambrechta).

Ponadto w numerze – jak zawsze – części stałe Mszy świętej.
Publikujemy też, jak zwykle w czerwcu, Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa. 

Jesteśmy na Facebooku! Zapraszamy wszystkich do polubienia profilu oraz do aktywnego udziału w różnych dyskusjach. 

Miesięcznik „Oremus” ukazuje się od 1995 roku. Zawiera:

• Czytania liturgiczne
• Modlitwy mszalne
• Wprowadzenia liturgiczne
• Rozważania
• Modlitwy wiernych
• Liturgiczne ABC
• Pytania i odpowiedzi
• Wstępy do okresów liturgicznych
• Omówienia okładki
• Pokochać Psalmy
• Propozycje śpiewów 
• Informacje o nowościach wydawniczych

Niedziela, 12 czerwca
Niedziela Najświętszej Trójcy

W niedzielę dedykowaną Najświętszej Trójcy stajemy wobec jednej z „ukrytych tajemnic Boga, które nie mogą być poznane, jeśli nie są objawione przez Boga” (KKK 237). Stajemy z pokorą i ufnością, jak dzieci codzienne karmione przez rodziców, a w miarę dojrzewania coraz głębiej wprowadzane w otaczający je świat. Tak trzy Osoby Boskie, odrębne i zjednoczone, dają nam życie i stopniowo dają nam się poznawać.

PIEŚŃ NA WEJŚCIE: Jeden w naturze, L/249 lub S/337, albo: Gloria Patri et Filio, N1/266

ALBO ANTYFONA: Niech będzie błogosławiony Bóg Ojciec * i Jedyny Syn Boży * oraz Duch Święty, * bo okazał nam swoje miłosierdzie.

CHWAŁA

MÓDLMY SIĘ: Boże Ojcze, Ty zesłałeś na świat Twojego Syna, Słowo Prawdy, i Ducha Uświęciciela, aby objawić ludziom tajemnicę Bożego życia; † spraw, abyśmy wyznając prawdziwą wiarę, uznawali wieczną chwałę Trójcy * i uwielbiali Jedność Osób Bożych w potędze ich działania. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE z Księgi Przysłów (8,22-31). Tak mówi Mądrość Boża: „Pan mnie zrodził jako początek swej mocy, przed dziełami swymi, od pradawna. Od wieków zostałam ustanowiona, od początku, przed pradziejami ziemi. Przed oceanem zostałam zrodzona, przed źródłami pełnymi wód; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zostałam zrodzona. Nim glebę i pola uczynił, przed pierwszymi skibami roli. Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód; gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej Otchłani umacniał, gdy morzu ustawiał granice, by wody z brzegów nie wystąpiły; gdy ustalił fundamenty ziemi. I byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim. Igrając na okręgu ziemi, radowałam się przy synach ludzkich”.
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 8,4-9)

REFREN: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich, *
na księżyc i gwiazdy, które Ty utwierdziłeś:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Owce i bydło wszelakie, *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

CZYTANIE z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian (5,1-5). Bracia: Dostąpiwszy usprawiedliwienia dzięki wierze, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa; dzięki Niemu uzyskaliśmy na podstawie wiary dostęp do tej łaski, w której trwamy, i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. Ale nie tylko tym, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość – wypróbowaną cnotę, wypróbowana zaś cnota – nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.
Oto słowo Boże.

AKLAMACJA: Alleluja.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.

SŁOWA EWANGELII według św. Jana (16,12-15). Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi”.
Oto słowo Pańskie.

ROZWAŻANIE: Wsłuchując się w przeznaczony na Niedzielę Najświętszej Trójcy fragment tzw. mowy pożegnalnej z Janowej Ewangelii, można go sobie wyobrazić jako wieńczącą pewien etap formacji rozmowę pierwszego Parakleta z Jego uczniami. Odwieczne Słowo Ojca, które przyjmując ludzką naturę, doświadczyło jej możliwości i ograniczeń, sygnalizuje uczniom istnienie niezmierzonych pokładów mądrości dotyczących Boga i ludzi, jakie chciałoby przed nimi odkryć. Zarazem mówi im też otwarcie o ich możliwościach czy raczej ograniczeniach percepcyjnych, ucząc ich akceptowania: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie”. Umie czekać na osiągnięcie przez uczniów wymaganego progu dojrzałości, a może i progu bólu czy wytrzymałości, po osiągnięciu którego będą w stanie skonfrontować się z jakąś prawdą o Bogu czy trudną prawdą o sobie.
Jezus, pierwszy Mistrz, z wewnętrznym pokojem zapowiada uczniom nowego Nauczyciela. „Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy”. My, jak dworzanin królowej etiopskiej, sprowokowani przez współczesnego Filipa, wołamy czasem z bólem: „Jakże mogę zrozumieć to, co czytam, doświadczając życia w pełni, skoro mi nikt nie wyjaśni” (por. Dz 8,30-31). Szukając tych, którzy przewodziliby (towarzyszyliby) nam na drodze świętości, potrzebujemy ostrożności, bo „czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj?” (Łk 6,39). Jezus przestrzega przed faryzeuszami i uczonymi w Piśmie: „Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych. Jeśli zaś ślepy ślepego prowadzi, obaj w dół wpadną” (Mt 15,14). Nauczyciel z pełnym zaufaniem powierza nas trosce innego, prawdziwie dalekowzrocznego i szeroko patrzącego Parakleta.

WIERZĘ

MODLITWA WIERNYCH:
• Prośmy za papieża Franciszka i jego współpracowników – niech spocznie na nich Duch mądrości, aby wybierali dla Kościoła to, co dla niego najlepsze.
• Za wszystkie ludy i narody – niech objawia się w nich siła działania Trójcy Osób Boskich w Ich jedności i odrębności.
• Za ludzi żyjących w ucisku – niech przeniknięci Bożą miłości wzrastają w wytrwałości i nadziei.
• Za naszych bliskich zmarłych – niech zostaną włączeni do wspólnoty świętych w niebie.
• Za zgromadzonych na Eucharystii – niech uczestnictwo w Najświętszej Ofierze uzdolni nas do budowania jedności wokół nas.

PIEŚŃ NA PRZYGOTOWANIE DARÓW: Głoś imię Pana, E/378, N1/153, S/843

MODLITWA NAD DARAMI: Panie, nasz Boże, uświęć nasze dary, nad którymi wzywamy Twojego imienia, * i przez tę Ofiarę uczyń nas samych wieczystym darem dla Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PREFACJA: Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże. * Ty z Jednorodzonym Synem Twoim i Duchem Świętym * jednym jesteś Bogiem, jednym jesteś Panem; * nie przez jedność osoby, * lecz przez to, że Trójca ma jedną naturę. * W cokolwiek bowiem dzięki Twemu objawieniu * wierzymy o Twojej chwale, * to samo bez żadnej różnicy myślimy o Twoim Synu * i o Duchu Świętym. * Tak iż wyznając prawdziwe i wiekuiste Bóstwo, * wielbimy odrębność Osób, * jedność w istocie i równość w majestacie. * Majestat ten chwalą Aniołowie i Archaniołowie, * Cherubini i Serafini, * którzy nie przestają powtarzać codziennie, * jednym głosem wołając: Święty...

PIEŚŃ NA KOMUNIĘ I NA DZIĘKCZYNIENIE: Jam jest chlebem żywym, E/440, M/178, S/352; Radośnie Panu hymn śpiewajmy, E/133, L/107, S/866

ANTYFONA: Na dowód tego, że jesteście synami, * Bóg wysłał do serc waszych Ducha Syna swego, * który woła: Abba, Ojcze.

MÓDLMY SIĘ: Panie, nasz Boże, niech nam posłuży do zbawienia duszy i ciała przyjęcie tego Sakramentu * i wiara w wiekuistą i Świętą Trójcę oraz nierozdzielną Jedność. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PIEŚŃ NA ZAKOŃCZENIE: Trójcy Najświętszej, S/340

Autorzy:
Piotr Szyrszeń SDS – wprowadzenia liturgiczne i rozważania
Anna Jędrzycka – modlitwy wiernych
Adam Kowalski – wybór śpiewów

Objaśnienie skrótów:
E - Exsultate Deo, Wydawnictwo Światło-Życie, Kraków 2010;
L - Śpiewnik Liturgiczny, TN KUL, Lublin 1998;
M - ks. Z. Piasecki, Panu memu śpiewać chcę, PROMIC - Wydawnictwo Księży Marianów MIC, Warszawa 2007;
N1 - Niepojęta Trójco, t. 1, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 1998;
N2 - Niepojęta Trójco, t. 2, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 2010;
S - ks. J. Siedlecki, Śpiewnik Kościelny, Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy, Kraków 2015