W każdym numerze ROZWAŻANIA NA KAŻDY DZIEŃ

DOSTĘPNE FORMATY: epub mobi pdf

ZACHĘCAMY DO SIĘGNIĘCIA PO MARCOWY NUMER SŁOWA WŚRÓD NAS, KTÓRY JEST ZNAKOMITYM UZUPEŁNIENIEM CZASOPISMA OREMUS.

W marcowym numerze miesięcznika „Oremus”:

- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;
- wprowadzenia liturgiczne i rozważania, które napisał ks. Daniel Wachowiak, proboszcz parafii pw. NMP Wniebowziętej w Piłce (Puszcza Notecka);
- modlitwy wiernych przygotowane przez s. Marię Hilarię Paprocką OSBap ze wspólnoty Sióstr Benedyktynek Sakramentek na Nowym Mieście w Warszawie;
- wprowadzenie do okresu Wielkiego Postu, którego autorem jest Konrad Małys OSB z Tyńca, absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim, przeor opactwa tynieckiego, rekolekcjonista i kierownik duchowy. „Wielki Post – jak zaznacza autor – to nie tylko czas pojednania z Bogiem, ale przede wszystkim szkoła duchowej walki dla tych, którzy zechcieli się już z Nim pojednać”;
- rozważania do kolejnych stacji Drogi Krzyżowej napisane przez ks. Krystiana Chmielewskiego, wikariusza w parafii pw. Zwiastowania Pańskiego na Rakowcu Południowym w Warszawie;
- kolejny tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Janusz Chyła, teolog-dogmatyk, proboszcz parafii Matki Bożej Królowej Polski w Chojnicach (diecezja pelplińska), autor m.in. książki „Ewangelia na Twitterze”, odpowiada na pytanie: „Pan Jezus ofiarował siebie, aby rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno, a my dzielimy się chyba coraz bardziej i prawie w każdej sprawie: narodowej, politycznej, społecznej, Komunii do ust czy na rękę, COVID-owej itd. Co można zrobić ku jedności w konkretnej wspólnocie parafialnej?” (I).
- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC przedstawia prace nad Brewiarzem od papieża Piusa X do Soboru Watykańskiego II – przed podjęciem zasadniczej reformy.
Michał Kozak MIC w dziale „Pokochać Psalmy” rozważa Psalm 46, którym modlimy się we wtorek czwartego tygodnia Wielkiego Postu. Psalm ten „jest jedną z najpiękniejszych modlitw ufności w całym Psałterzu”.
Halina Świrska, autorka „Naszej okładki”, omawia obraz „Droga na Kalwarię” (Duccio di Buoninsegna).

Ponadto w numerze – jak zawsze – części stałe Mszy świętej. 

Jesteśmy na Facebooku! Zapraszamy wszystkich do polubienia profilu oraz do aktywnego udziału w różnych dyskusjach. 

Miesięcznik „Oremus” ukazuje się od 1995 roku. Zawiera:

• Czytania liturgiczne
• Modlitwy mszalne
• Wprowadzenia liturgiczne
• Rozważania
• Modlitwy wiernych
• Liturgiczne ABC
• Pytania i odpowiedzi
• Wstępy do okresów liturgicznych
• Omówienia okładki
• Pokochać Psalmy
• Propozycje śpiewów 
• Informacje o nowościach wydawniczych

Miesięcznik „Oremus” ukazuje się od 1995 roku. Zawiera teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień. Daje wgląd w proponowane przez Kościół codzienne czytania biblijne i formularze mszalne, inspiruje do aktywnego uczestnictwa w liturgii. Dzięki zamieszczonym komentarzom i wprowadzeniom słowo Boże staje się bliższe, bardziej zrozumiałe. 

Niedziela, 27 marca
Czwarta niedziela Wielkiego Postu

W niedzielę radości dominuje w liturgii róż, który powstaje z połączenia fioletu (barwa postna) z bielą (kolor Wielkanocy). W połowie Wielkiego Postu, czyli w połowie drogi do świętowania Paschy, łączymy w szatach liturgicznych charakter pokutny i radosny. Niedziela „Laetare” przypomina, że nawet w kryzysie „połowy drogi”, gdzie możemy czuć zniechęcenie, rozczarowanie sobą, nie warto tracić nadziei. Zwycięstwo przybędzie. Ono jest pewne. I choć ciemności próbują zagłuszyć tę prawdę, my już wiemy, że Bóg pokonał grzech i śmierć.

PIEŚŃ NA WEJŚCIE: Bądź uwielbiony miłosierny Boże, S/297, albo: Boże zmiłuj się nad nami, S/828

ALBO ANTYFONA: Raduj się, Jerozolimo, * zbierzcie się wszyscy, którzy ją kochacie. * Cieszcie się, wy, którzy byliście smutni, * weselcie się i nasycajcie u źródła waszej pociechy.

MÓDLMY SIĘ: Boże, Ty za pośrednictwem swojego Syna pojednałeś ludzkość ze sobą, * spraw, aby lud chrześcijański z żywą wiarą i szczerym oddaniem śpieszył ku nadchodzącym świętom wielkanocnym. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE z Księgi Jozuego (5,9a.10-12). Pan rzekł do Jozuego: „Dziś zrzuciłem z was hańbę egipską”. Rozłożyli się obozem Izraelici w Gilgal i tam obchodzili Paschę czternastego dnia miesiąca wieczorem, na stepach Jerycha. Następnego dnia Paschy jedli z plonu tej krainy, chleby przaśne i ziarna prażone tego samego dnia. Manna ustała następnego dnia, gdy zaczęli jeść plon tej ziemi. Nie mieli już więcej Izraelici manny, lecz żywili się tego roku plonami ziemi Kanaan.
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 34,2-7)

REFREN: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Wysławiajcie razem ze mną Pana, *
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

CZYTANIE z Drugiego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian (5,17-21). Bracia: Jeżeli ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe. Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił nam posługę jednania. Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo pojednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem! On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą.
Oto słowo Boże.

AKLAMACJA: Chwała Tobie, Królu wieków.
Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem:
„Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie”.

SŁOWA EWANGELII według św. Łukasza (15,1-3.11-32). W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: „Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: «Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników». Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec powiedział do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego». Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się»”.
Oto słowo Pańskie.

ROZWAŻANIE: Tylko ten stanie się miłosiernym jak Bóg, kto zobaczy w sobie najpierw zrzuconego z siebie starego człowieka. Tylko ten potrafi okazywać przebaczenie, cierpliwie czekać, znosić upokorzenie ze strony osób, którym otworzył swe serce, kto sam przeszedł drogę marnotrawnego dziecka.
Gdy szczerze spogląda się na własną historię nawrócenia, nie można nie być wdzięcznym. Tyle po drodze poranionych przez nas ludzi. Kochali, gdy się buntowaliśmy. Przebaczali, gdy nic nie pojmowaliśmy z ich mądrości.
Niektórzy, niestety, odeszli. Nie mieli sił, by zobaczyć w nas zagubioną owcę. Znali nas na etapie wygórowanej pychy, egoistycznego zarozumialstwa i przemądrzania się. Można jedynie się modlić, by udało im się zerwać z rolą starszego brata i zrozumieć radość ojca. Sami jednak wiele razy byliśmy jak ten starszy. Skrzywdzenie przez innych mocno upokarza. Trzeba to jednak w sobie przepracować, by pozycja bycia na peryferiach nie uczyniła z nas człowieka zgorzkniałego, wypominającego grzechy innym i w ten sposób żyjącego bardziej chęcią zemsty na krzywdzicielach niż własną walką o piękne życie.
Tylko człowiek stawiający czoło zmarnowanym przez siebie szansom i umiejący pogodzić się z zepsutymi przez siebie owocami własnego życia może usłyszeć Boskie „dobrze, że wróciłeś”. Tylko ktoś, kto nazywa bolesną prawdę po imieniu i nie unika smutnego diagnozowania własnej grzeszności, dostrzega pomocną dłoń Ojca. Tylko dzięki takiej postawie jest się w stanie założyć drogocenny płaszcz i pierścień na ciało zmęczone beznadziejnymi hulankami i ich konsekwencjami. Tylko w ten sposób nie pudruje się własnych sińców, blizn i innych dowodów nieudanego życia, a nową ojcowską szatę traktuje się jak pocałunek przywracający życie.

WIERZĘ

MODLITWA WIERNYCH:
Módlmy się za Kościół, aby ukazywał światu prawdę o Bogu bogatym w miłosierdzie.
Za grzeszników, aby powrócili do miłującego Boga Ojca.
Za spowiedników, aby pomagali swym penitentom odnowić jedność z Bogiem.
Za zmarłych, aby weszli do wiecznej radości ze świętymi w niebie.
Za nas, abyśmy radowali się z okazywanego nam Bożego miłosierdzia i byli świadkami nadziei.

PIEŚŃ NA PRZYGOTOWANIE DARÓW: Pan nie opuszcza nigdy, E/468, M/228, S/858, albo: Boska dobroci, N2/264

MODLITWA NAD DARAMI: Panie, nasz Boże, z radością przynosimy Tobie dary na Ofiarę, która nas uzdrawia, † i pokornie Cię prosimy, * abyśmy ją złożyli z należytą czcią i z żywą wiarą za zbawienie świata. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PREFACJA WIELKOPOSTNA 8 – 9

PIEŚŃ NA KOMUNIĘ I NA DZIĘKCZYNIENIE: Panie, dobry jak chleb, E/455, M/192, S/380; Cóż Ci, Jezu, damy, E/437, L/316, S/836

ANTYFONA: Synu, trzeba się weselić, * gdyż brat twój był umarły, a znów ożył, * zaginął, a odnalazł się.

MÓDLMY SIĘ: Boże, Ty oświecasz każdego człowieka na ten świat przychodzącego, † oświeć nasze serca światłem swojej łaski, * aby nasze myśli zawsze były godne Ciebie, a nasza miłość ku Tobie szczera. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PIEŚŃ NA ZAKOŃCZENIE: Panie, nie jestem godzien, N2/352, albo: Złącz Panie miłujących Cię, L/268, M/170, S/880

Autorzy:
ks. Daniel Wachowiak – wprowadzenia liturgiczne i rozważania
s. M. Hilaria Paprocka OSBap – modlitwy wiernych
Adam Kowalski – wybór śpiewów

Objaśnienie skrótów:
E - Exsultate Deo, Wydawnictwo Światło-Życie, Kraków 2010;
L - Śpiewnik Liturgiczny, TN KUL, Lublin 1998;
M - ks. Z. Piasecki, Panu memu śpiewać chcę, PROMIC - Wydawnictwo Księży Marianów MIC, Warszawa 2007;
N1 - Niepojęta Trójco, t. 1, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 1998;
N2 - Niepojęta Trójco, t. 2, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 2010;
S - ks. J. Siedlecki, Śpiewnik Kościelny, Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy, Kraków 2015