W każdym numerze ROZWAŻANIA NA KAŻDY DZIEŃ

ZACHĘCAMY DO SIĘGNIĘCIA PO LUTOWY NUMER SŁOWA WŚRÓD NAS, KTÓRY JEST ZNAKOMITYM UZUPEŁNIENIEM CZASOPISMA OREMUS.

W lutowym numerze miesięcznika „Oremus”:

- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień; 
- wprowadzenia liturgiczne i rozważania, które napisał Franciszek Kucharczak, teolog i historyk Kościoła, felietonista, dziennikarz „Gościa Niedzielnego” i serwisu gosc.pl, autor m.in. książki „Bóg lubi tych, którzy walczą. O męskości, powołaniu i mocy modlitwy”;
- modlitwy wiernych przygotowane przez Przemysława Skąpskiego ISChP, krajowego duszpasterza młodzieży szensztackiej; 
- wprowadzenie do okresu Wielkiego Postu, którego autorem jest ks. Tomasz Gwizdek, prezbiter diecezji świdnickiej, wikariusz w parafii katedralnej w Świdnicy, doktorant w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II; 
- rozważania Drogi Krzyżowej napisane przez Jarosława Klimczyka CRL, absolwenta Szkoły Wychowawców Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych w Krakowie oraz Studium Terapii Uzależnień i Współuzależnienia w Warszawie; obecnie posługuje w Maryjnym Centrum Pomocy Rodzinie w Gietrzwałdzie; 
- kolejny tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Anna M. Faszczowa, teolog-dogmatyk, animatorka chóru Angelus w Horyńcu-Zdroju, ustosunkowuje się do kwestii: „Warsztaty muzyki liturgicznej. Czym są?”;

- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce.

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC w ramach przybliżania kolejnych świadectw autorów z pierwszych wieków o modlitwie pisze o „Tradycji apostolskiej”, która jest zbiorem wskazań nt. różnych aspektów życia wspólnot chrześcijańskich. 
Michał Kozak MIC w dziale „Pokochać Psalmy” rozważa Psalm 32, którym modlimy się dwa razy w lutym podczas liturgii Mszy świętej. Autor zwraca uwagę na to, że nie wszystkie „ludzkie doświadczenia zapisane w psalmach stają się w sposób bezpośredni udziałem każdego z nas. Jednak nie ma na ziemi człowieka, który nie doświadczył grzechu, i nie ma takiego, który nie powinien doświadczyć przebaczenia”. Właśnie tę drogę Psalm 32 opisuje „w bardzo głęboki i osobisty sposób”.
Halina Świrska, autorka „Naszej okładki”, omawia obraz „Ofiarowanie Jezusa w świątyni” (Guido da Siena).

Ponadto w numerze – jak zawsze – części stałe Mszy świętej.

Jesteśmy na Facebooku! Zapraszamy wszystkich do polubienia profilu oraz do aktywnego udziału w różnych dyskusjach. 

Miesięcznik „Oremus” ukazuje się od 1995 roku. Zawiera:

• Czytania liturgiczne
• Modlitwy mszalne
• Wprowadzenia liturgiczne
• Rozważania
• Modlitwy wiernych
• Liturgiczne ABC
• Pytania i odpowiedzi
• Wstępy do okresów liturgicznych
• Omówienia okładki
• Pokochać Psalmy
• Propozycje śpiewów 
• Informacje o nowościach wydawniczych

Miesięcznik „Oremus” ukazuje się od 1995 roku. Zawiera teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień. Daje wgląd w proponowane przez Kościół codzienne czytania biblijne i formularze mszalne, inspiruje do aktywnego uczestnictwa w liturgii. Dzięki zamieszczonym komentarzom i wprowadzeniom słowo Boże staje się bliższe, bardziej zrozumiałe. 

Wtorek, 2 lutego
Ofiarowanie Pańskie

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO I PROCESJA ZE ŚWIECAMI

ANTYFONA: Oto nasz Pan przyjdzie z mocą * i oświeci serca sług swoich. Alleluja.

Albo:

Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi, 
Ciemna noc w jasności promienistej brodzi. 
Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują: 
Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo.

Jezus Chrystus jest prawdziwą światłością. W liturgii słowa usłyszymy, że jest „światłem na oświecenie pogan”. To Jezus rozprasza mroki tkwiącego w nas wszelkiego rodzaju pogaństwa. Święto Ofiarowania Pańskiego, jakie dziś przeżywamy, uświadamia, że do Boga należy to, co nazywamy swoim. Bóg jednak nie zabiera nam tego, co Mu ofiarujemy, lecz to uświęca. Podczas tej Mszy świętej złóżmy więc ufnie Bogu ofiarę z tego, co dla nas najdroższe.

MÓDLMY SIĘ: Boże, źródło wszelkiego światła, Ty dzisiaj ukazałeś sprawiedliwemu Symeonowi światło na oświecenie pogan, † pokornie Cię błagamy: pobłogosław  te świece i przyjmij prośby swojego ludu, który się zgromadził, aby je nieść ku Twojej chwale; * spraw, niech drogą cnót dojdzie do światłości bez końca. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Albo:

Boże, Światłości prawdziwa, źródło światła wiecznego, † oświeć serca wiernych, aby wszyscy, którzy zgromadzili się w tej świątyni z płonącymi świecami, * mogli kiedyś oglądać blask Twojej chwały. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Idźmy w pokoju na spotkanie z Chrystusem.

PROCESJA

Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju * według słowa Twojego.

Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie.

Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. Któreś przygotował wobec wszystkich narodów.

Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela.

PIEŚŃ NA WEJŚCIE: Przystrój ołtarz twój, Syjonie, S/148

ALBO ANTYFONA: Przyjęliśmy, Boże, Twoje miłosierdzie we wnętrzu Twej świątyni. * Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi. * Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.
CHWAŁA

MÓDLMY SIĘ: Wszechmogący, wieczny Boże, Twój Jednorodzony Syn, który przyjął nasze ludzkie ciało, został w dniu dzisiejszym przedstawiony w świątyni, † pokornie Cię błagamy, * spraw, abyśmy mogli stanąć przed Tobą z czystymi sercami. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE z Księgi proroka Malachiasza (3,1 4). Tak mówi Pan Bóg: „Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy On się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za minionych dni i pradawnych lat”.
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 24,7 10)

REFREN: Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały.

Bramy, podnieście swe szczyty, † 
unieście się, odwieczne podwoje, * 
aby mógł wkroczyć Król chwały! 
„Któż jest tym Królem chwały?” † 
„Pan, dzielny i potężny, * 
Pan, potężny w boju.”

Bramy, podnieście swe szczyty, † 
unieście się, odwieczne podwoje, * 
aby mógł wkroczyć Król chwały! 
„Któż jest tym Królem chwały?” * 
„Pan Zastępów, On jest Królem chwały.”

CZYTANIE z Listu do Hebrajczyków (2,14 18). Ponieważ dzieci mają udział we krwi i w ciele, dlatego i Jezus także bez żadnej różnicy otrzymał w nich udział, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli. Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe. Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem w tym, co się odnosi do Boga – dla przebłagania za grzechy ludu. Przez to bowiem, co sam wycierpiał poddany próbie, może przyjść z pomocą tym, którzy jej podlegają. 
Oto słowo Boże.

AKLAMACJA: Alleluja. 
Światło na oświecenie pogan 
i chwałę ludu Twego, Izraela.

SŁOWA EWANGELII według św. Łukasza (2,22 40). Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: „Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. 
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
Oto słowo Pańskie.

ROZWAŻANIE: Całe stworzenie należy do Stwórcy. Pierworodni w Izraelu należeli jednak do Boga w wyjątkowy sposób. Gdy pewnej nocy w Egipcie anioł śmierci poraził to, co pierworodne, dzieci Izraelitów pozostały przy życiu. Zostały ocalone dzięki krwi baranka, którą naród wybrany oznaczył drzwi domów. Na pamiątkę tamtego wydarzenia należało poświęcić Bogu pierworodnych synów. Nie było wymogu, żeby obrzęd odbywał się w świątyni. Maryja z Józefem przynieśli jednak Jezusa właśnie tam, bo tak miała się spełnić zapowiedź proroka Malachiasza: „nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie”. I stało się – Pan przybył. Stary Testament spotkał się z Nowym. Świątynia jedynego Boga to świątynia Jezusa. Przyszedł w taki sposób, że prawie nikt tego nie zauważył. Bóg Zastępów w beciku, Król chwały poddany prawom obowiązującym śmiertelników... Jak rozpoznać tak przychodzącego Boga? A jednak zdołało Go rozpoznać dwoje rozmodlonych ludzi oświeconych łaską. Symeon i Anna oczami wiary ujrzeli Zbawiciela. To On okaże się barankiem, którego krew ocali ludzi przed śmiercią wieczną. Złoży ofiarę, którą będzie On sam – Kapłan Nowego Przymierza.

MODLITWA WIERNYCH:
• Boże Ojcze, wspieraj Papieża, biskupów, prezbiterów i diakonów, aby zawsze Tobie się podobali.
• Umacniaj osoby konsekrowane, aby z radością oddawały swe życie na służbę Tobie.
• Daj Kościołowi święte powołania kapłańskie i do życia konsekrowanego, aby nie zabrakło osób posłanych do służby Ewangelii.
• Wejrzyj na ludzi młodych, zagubionych i szukających swej drogi w życiu, aby powracając do Ciebie, odnaleźli swe powołanie.
• Spraw, abyśmy potrafili wciąż na nowo stawać przed Twoim obliczem z czystymi sercami.

PIEŚŃ NA PRZYGOTOWANIE DARÓW: Bądź pochwalon na wieki, L/270, S/341, albo: Bóg nad swym ludem, E/370, M/14, S/445

MODLITWA NAD DARAMI: Wszechmogący Boże, przyjmij z upodobaniem dary radującego się Kościoła, † który zgodnie z Twoją wolą składa Tobie, jako niepokalanego Baranka za życie świata, * Twojego Jednorodzonego Syna. Który żyje i króluje na wieki wieków.

PREFACJA: Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże. * Dzisiaj Maryja Dziewica przyniosła do świątyni * Twojego Przedwiecznego Syna, * a Duch Święty ogłosił przez usta Symeona, * że jest On chwałą Twojego ludu i światłem narodów. * My także radujemy się ze spotkania ze Zbawicielem * i razem z Aniołami i Świętymi * wychwalamy Ciebie, wołając: Święty...

PIEŚŃ NA KOMUNIĘ I NA DZIĘKCZYNIENIE: O Panie, Ty nam dajesz, E/448, M/187; Uwielbiaj duszo moja, E/141, S/1148

ANTYFONA: Moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, * które przygotowałeś wobec wszystkich narodów.

MÓDLMY SIĘ: Boże, nasz Ojcze, przez Najświętszy Sakrament, który przyjęliśmy, umocnij w nas swoją łaskę, † Ty spełniłeś oczekiwanie Symeona i pozwoliłeś mu oglądać przed śmiercią Chrystusa, * spraw, abyśmy dążyli na spotkanie ze Zbawicielem i osiągnęli życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PIEŚŃ NA ZAKOŃCZENIE: Za rękę weź mnie Panie, S/879, albo: Bóg kiedyś stał się jednym z nas, S/829

Autorzy:
Franciszek Kucharczak – wprowadzenia, rozważania
Przemysław Skąpski ISChP – modlitwy wiernych
Adam Kowalski – wybór śpiewów

Objaśnienie skrótów:
E - Exsultate Deo, Wydawnictwo Światło-Życie, Kraków 2010;
L - Śpiewnik Liturgiczny, TN KUL, Lublin 1998;
M - ks. Z. Piasecki, Panu memu śpiewać chcę, PROMIC - Wydawnictwo Księży Marianów MIC, Warszawa 2007;
N1 - Niepojęta Trójco, t. 1, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 1998;
N2 - Niepojęta Trójco, t. 2, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 2010;
S - ks. J. Siedlecki, Śpiewnik Kościelny, Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy, Kraków 2015