Niedziela Palmowa

Dzień radości i łez

Cóż za dziwna niedziela! Wszystko wydaje się być inaczej niż co tydzień. Ksiądz na początku Mszy Świętej czyta Ewangelię o tym, jak Pan Jezus wjechał na osiołku do Jerozolimy, wierni trzymają kolorowe palemki, śpiewając "Hosanna Królowi!", ciesząc się i machając w powietrzu gałązkami, by za chwilę usłyszeć inna Ewangelie o śmierci Chrystusa. To w takim razie radosna ta niedziela czy nie? Mamy śpiewać z radością czy lepiej zostawić palemki w domu i skupić się na cierpieniu Jezusa? Kochani, to piękny i wyjątkowy dzień, gdyż od tego czasu przez cały tydzień łzy będą przeplatały się z radością. Cofnijmy się o prawie dwa tysiące lat. Jezus na tydzień przed śmiercią postanowił udać się do Jerozolimy - miasta, gdzie wielu Go kochało, ale i wielu nienawidziło. Wiedział, że musi tam pójść, nawet jeżeli się tego obawiał. 

W tradycji chrześcijańskiej, Wielkanoc jest najważniejszym Świętem. To na niej opiera się cała nasza wiara. Wiara, że życie zwycięża śmierć, dobro pokonało zło, a światło rozjaśniło mrok...

Zostałam wychowana w rodzinie z tradycjami, w wierze katolickiej. Głównych prawd wiary uczyła mnie moja prababcia, która opiekowała się mną, gdy rodzice chodzili do pracy.Święta zawsze obchodziliśmy uroczyście się do nich przygotowując. I nie mam tu na myśli przedświątecznych zakupów i krzątaniny, tylko wymiar duchowy.

Chciałabym aby nasze dzieci (mój starszy synek oraz maleństwo, którego oczekujemy) udało się wychować w naszej wierze. Już teraz, w sposób prosty i jak najbardziej przystępny rozmawiamy o tym z synkiem. Na wiele spraw by je zrozumieć, jest jeszcze za mały. Wierzę jednak, że gdy będziemy z nim rozmawiać, odpowiadać mu na pytania - to wyda to owoce...

Chciałabym podzielić się z Wami książeczką, która może być pomocna w rozmowach ze starszymi dziećmi. Jest to bardzo mała książeczka, w wersji kieszonkowej, z miękką okładką. Jej autorką jest Ewa Monastyrska. Antoś (3 latka) jest na nią jeszcze za mały, jednak chętnie ogląda obrazki pytając nas, co przedstawiają.

Wewnątrz niej znajdziemy opis Wielkiego Tygodnia począwszy od Niedzieli Palmowej do Niedzieli Miłosierdzia Bożego. Tekstu jest sporo, jednak treść jest bardzo mądra i wartościowa. Dzieci poznają wszystkie najważniejsze informacje związane z wydarzeniami oraz świętowaniem Wielkiego Tygodnia. Każdy rozdział stanowi kolejny dzień Wielkiego Tygodnia.

Na uwagę zasługują piękne ilustracje, bardzo intensywne i żywe w kolorach.

Treść skłania do rozmyślań, zadumy, ale też rozmowy na temat całej mistyki Świąt Wielkanocnych. Uważam, że jest bardzo pomocna nie tylko rodzicom, ale i katechetom.

Jeśli mamy trudność z rozmowami z dziećmi na tematy naszej wiary, nie wiemy od czego zacząć, książka okazuje się naprawdę nieodzowną pomocą. My przekonaliśmy się o tym nie raz. Poza tym, często my dorośli sami zapominamy o symbolice Wielkiego Tygodnia (np. dlaczego krzyże są przysłonięte, po co w Wielką Sobotę rozpala się ogniska). Nie zawsze o tym myślimy, po prostu przyjmujemy, że tak jest. Warto jednak zgłębić temat, poznać obrzędy, ich znaczenie i historię. Z tą książeczką wspólnie z dziećmi przejdziemy przez Wielki Tydzień i być może okaże się on dla nas bardziej wzniosły i uroczysty niż poprzednie?

Jesli chcielibyście porozmawiać z dziećmi o symbolice Świąt Wielkanocnych oraz o Wielkim Tygodniu, polecam serdecznie tę książeczkę!

Marlena Hryciuk

Dziś zaczyna się Triduum, czyli najważniejszy, najtrudniejszy, ale na pewno również najpiękniejszy czas dla chrześcijan. Wędrujemy przez te dni towarzysząc Jezusowi, Jego uczniom i coraz większym tłumom, które gęstnieją obok Chrystusa. Takie podróżowanie przez Wielki Tydzień i jego centralna część – Triduum, to dla rodzica czas niezłego zamieszania – z pracy biegniemy do kościoła, w międzyczasie sprzątamy, pieczemy i gotujemy oraz odpowiadamy na niezliczoną ilość pytań dzieci. A jeszcze warto by było zdobyć się na jakieś duchowe przeżycie, przemianę …

Skąd te pytania? W tym czasie w kościele sporo się dzieje – w Niedzielę Palmową wędrujemy na mszę z palemkami, w czwartek ksiądz podczas mszy myje nogi dwunastu mężczyznom, w Wielki Piątek rozpoczyna liturgię od leżenia na podłodze, w sobotę święcenie pokarmów a wieczorem ognisko przed kościołem i baaaardzo długa msza, która kończy się nad ranem … I co mają mazurki i kolorowe jajka do Jezusa?

I jeszcze: Dlaczego ludzie zabili Jezusa? Dlaczego Judasz zdradził? Dlaczego Bóg pozwolił Jezusowi tak cierpieć? Po co ból i cierpienie? A co to znaczy „zstąpić do piekieł”? Och pytań rodzi się w dziecięcych głowach całe mnóstwo. Jako mama piątki mam już pewne doświadczenie w przeżywaniu Wielkiego Tygodnia wraz z dziećmi. Co roku jednak dzieciaki zaskakują mnie swoją dociekliwością, przenikliwością, pytaniami i spostrzeżeniami. Dlatego polecam Wam uzbroić się w jakieś podręczne kompendium, małą ściągę, będzie łatwiej odpowiadać na pytania i samemu głębiej przeżywać ten czas świąt. Wydawnictwo Promic wydało niewielką (idealna do kieszeni płaszcza lub kurtki) książeczkę Mój Wielki Tydzień. Nie ma większej miłości autorstwa Ewy Monastyrskiej.
Autorka prowadzi czytelnika przez Wielki Tydzień, Wielkanoc, aż do Niedzieli Miłosierdzia. Pisze dla dzieci, ale myślę że jej opowieść zainteresuje również dorosłych. Tłumaczy niezwykłą liturgię Triduum, symbolikę, stara się rozjaśnić tajemnice tego okresu.

Polecam.

Powodzenia w przeżywaniu tego czasu. Dobrych świąt!

Marta Mital

Co prawda Wielki Tydzień już za nami, ale książeczka przyleciała do nas w Wielki Piątek, a nie sposób ją było z trójką dzieci, przeczytać przed świętami. Dlatego też wróciliśmy do niej w drugi dzień Świąt Wielkanocnych i dokładnie wczoraj udało nam się dojść do końca. Publikacja jest niepozorna, mieści się w dłoni ale za to kryje w sobie wielkie bogactwo. Z książeczką przejdziemy od Niedzieli Palmowej aż do Niedzieli Wielkanocnej. Lektura, język, wymowa i całościowy przekaz jest kierowany do dzieci (powiedziałabym 8+), ale ponieważ każdy z nas jest Bożym Dzieckiem, uważam, że dorośli również powinni ją przeanalizować i przeżyć te święta z tą publikacją. Najlepiej jeżeli udałoby Wam się ją czytać rodzinnie. Rozdziały nie są długie, każdy zawiera piękną ilustrację będącą obrazem treści. A w treści wszystko, co powinno się wiedzieć tak o wydarzeniach Wielkiego Tygodnia sprzed niespełna 2000 tysięcy lat jak i o samej celebracji w obecnych czasach.

Ostatni rozdział również nawiązuje do całości i opisuje, Niedziele Miłosierdzia - jako wspaniały dar od samego Boga dla nas ludzi. Święto to w 2000 roku ustanowił św. Jan Paweł II.

Ludzie zwłaszcza w okresie świątecznym mają tendencje do gonitwy. Sprzątanie, gotowanie, mycie okien, nie mają czasu dla siebie, dla nikogo nawet dla samego Jezusa, który powinien być w centrum. Książeczka ta pozwoli choć na chwilę się zatrzymać, pomyśleć, przeanalizować te dni, które zmieniły cały bieg historii ludzkości. Polecam bardzo, bo sama dowiedziałam się z tej publikacji wielu istotnych rzeczy.

 Magdalena Kus