Dzień pierwszy
Mojżesz i krzew gorejący

Rozważanie dnia

WPROWADZENIE: Adoracja Najświętszego Sakramentu jest modlitwą serca będącą przedłużeniem Eucharystii. Spójrzmy na
Mojżesza, który pokornie pada na twarz przed Bogiem obecnym w tajemniczy sposób w płonącym krzewie. Tak rodzi się
adoracja Najświętszego Boga.

CHWILA SKUPIENIA: W kaplicy spotykam eucharystyczną Obecność Jezusa. Moje troski, moje problemy pozostawiam na
zewnątrz. Jak Mojżesz przed płonącym krzewem padam przed Panem na kolana. On tu naprawdę jest dla mnie, w Najświętszym
Sakramencie.

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Słowo Boże
Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. [Mojżesz] widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. [...] Zawołał <Bóg> do niego ze środka krzewu: «Mojżeszu, Mojżeszu!» On zaś odpowiedział: «Oto jestem». Rzekł mu
[Bóg]: «Nie zbliżaj się tu! Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą». Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba». Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga. [...] «Teraz oto doszło do Mnie wołanie Izraelitów, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie: Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu». [...] Mojżesz zaś rzekł Bogu: «[...] Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». (Wj 3, 2-6.9-10.13-14) 

ROZWAŻANIE SŁOWA BOŻEGO: W Biblii to zawsze Bóg wychodzi na spotkanie człowiekowi.  Przejmuje inicjatywę spotkania, z miłością. Czeka jedynie na naszą odpowiedź. W powyższym fragmencie Anioł Pański jest uosobieniem samego Boga, który nawiedza swój lud. Jako zasłonę wybiera płonący krzew. Niektórzy Ojcowie Kościoła uważają, że płonący krzew stanowi prefigurację cudownej tajemnicy Wcielenia, kiedy to w O sobie Jezusa natura Boska łączy się z naturą ludzką, nie niszcząc jej i nie wchłaniając. Ów Bóg, który nawiedza swój lud, jest dziś obecny w Najświętszym Sakramencie. Jest Emmanuelem, naszym nowym krzewem gorejącym. Ogień przywodzi na myśl nieskończoną miłość Chrystusa: oczyszczającą, przemieniającą i uzdrawiającą. Bóg zwraca się do Mojżesza po imieniu. Ukazuje mu się, przyjmując widzialną postać, przychodzi z miłością, która pragnie wzajemności. Wyjawia też swoje tajemne i niewypowiedziane dotąd imię: „JESTEM, KTÓRY JESTEM”, oznaczające, że Bóg istnieje sam w sobie i że do swego istnienia nie potrzebuje nikogo i niczego. Przeciwnie, wszystko, co żyje, jest podtrzymywane w swym istnieniu przez Boga, źródło bytu, wszelkiego bytu. Obecny w Najświętszej Hostii Pan podtrzymuje
świat. Czyż Hostia, która mieści w sobie Tego, którego nie może pomieścić świat, mogłaby nie wzbudzać naszego zachwytu?
Tak jak ziemia krąży wokół słońca, tak cały wszechświat krąży wokół Najświętszego Sakramentu! Zbliżyć się do niego z wiarą
to stanąć w centrum wszechświata. Święta Hostia jest naszym niebem na ziemi. Jest Bogiem, który się nam daje, naszą Alfą
i Omegą, naszym Początkiem i naszym Końcem. Jest Ciałem Chrystusa Zmartwychwstałego, Zbawiciela świata.
7 października 2018 r., wspomnienie Matki Bożej Różańcowej

Niedziela, więc nie dziwi mnie to, że naszła mnie ochota, aby zaprezentować Wam jedną z pozycji od Wydawnictwa Promic, którą zdecydowanie można zakwalifikować do tych książek z niewielką ilością tekstu. Gdyby to była typowa pozycja dla dzieci, to pewnie wystarczyłby nam jeden wieczór na przeczytanie, ale tym razem mamy tu inną sytuację. Tym razem zapraszam Was na 9 dni rekolekcji o Bożej Miłości. A książeczkę bez problemu schowacie w torebce, aby zabrać ją do kościoła i tam właśnie skupić się na rozważaniach dnia.

„Każdy rozdział składa się z zaproszenia do modlitewnego skupienia, fragmentu Ewangelii, propozycji modlitwy, postanowienia, cytatu ze świętych, krótkiego rozważania oraz z rady duchowej, jak stawać się autentycznym czcicielem Pana w duchu i prawdzie.” Wszystko to świetnie ze sobą współgra i daje nam przejrzystość.

Mała książeczka stanie się Waszą pomocą, aby pogłębić swoje przeżywanie adoracji Najświętszego Sakramentu. Z jej pomocą można odprawić dziewięciodniowe rekolekcje, przeżywając je tam, gdzie tylko sami zapragniecie. Jedni czytają w zaciszu domu, a inni lubią poczytać w ogrodzie lub jadąc do autobusem do pracy. Mi osobiście pasuje tu łąka czy las. Tam, gdzie panuje cisza, nie ma ludzi, gdzie można spokojnie zastanowić się nad każdym słowem, zdaniem przeczytanym w ramach rekolekcji. Książeczka uczy nas jak wejść w to wielkie Misterium, jak dojść do Źródła mocy, potęgi, spokoju i nadziei.
„Uciszam wszystkie głosy, wszystkie myśli, które jeszcze mnie zajmują. Pozostawiam na zewnątrz moje problemy, obawy, niepokoje. Oddam je Jezusowi na zakończenie mojej adoracji. Teraz jednak zajmuję się tylko Nim, a On zatroszczy się o mnie lepiej, niż ja sam mógłbym to uczynić. Zdaję się na Boga, proszę o łaskę ufności.”

Karolina Borycka

Dziś chciałam Wam pokazać małą książeczkę, która jest cudowną pomocą w zgłębianiu mocy adoracji. Są to 9-dniowe rekolekcje w miniaturze, które pomagają skupić myśli, zwłaszcza takim osobom jak ja, które cisza jeszcze mocno gryzie i nie pozwala się oswoić, zatrzymać myśli i nakierować na właściwy tor. Książeczka, która uczy nas jak wejść w to wielkie Misterium, jak dojść do Źródła mocy, potęgi, spokoju i nadziei, wbrew wszelkiej nadziei.

Delikatnie pokazuje jak w tym zagmatwanym, szalonym świecie zrobić stop, zatrzymać się i w Bożej obecności jeszcze raz przeanalizować własne życie, własne wnętrze. Być z Jezusem na wyłączność, to wielka łaska. Jednocześnie wielki trud, zwłaszcza na początku, choć może nie dla każdego. Znajdziemy tu rozważania, duchowe porady, fragmenty Ewangelii, cytaty świętych, a także krótkie modlitwy. Wszystko to ładnie ze sobą zgrane i bardzo pomocne.

9 dni, które pozwolą nam otworzyć się na Światło i Prawdę. Mały format mieści się nawet w kieszeni. Bez problemu zabierzecie go ze sobą do Świątyni.

Magdalena Kus