Pasterze spieszący do Betlejem w noc Narodzenia Pańskiego oglądają Boga, który stał się Dzieckiem. To odkrycie wzbudziło w ich sercach prawdziwą radość, tak wielką, że nie mogli nie podzielić się nią z innymi. Świętowali więc, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli (Łk 2, 20).

I my świętujemy Boże Narodzenie. Często jednak zapominamy, jaka jest prawdziwa wymowa tego święta, toteż nierzadko staje się ono jedynie spektaklem, uroczystością, obchodzoną bez Tego, na którego cześć świętujemy! Nie został On bowiem zaproszony albo przyjęty. Niech więc ta Nowenna, skłaniająca do rozważania słów anioła do pasterzy, wzbogacona o wprowadzające w modlitwę opowieści, pomoże nam przeżyć w Boże Narodzenie radość, kto wie, może pierwszego, spotkania z nowo narodzonym Zbawicielem.

Carlos Macias de Lara pochodzi z Meksyku, jest osobą świecką, ma żonę i dwoje dzieci. Obecnie jest dyrektorem Szkoły Ewangelizacji Sant’Andrea we Włoszech. Był zaangażowany w dzieło ewangelizacji w Argentynie, Brazylii, na Kubie, we Francji, Włoszech, w Meksyku, Panamie, na Węgrzech i w Wenezueli. 

WSTĘP                                                  5

Nowenna                                                9

Dzień pierwszy (16 grudnia)
Jak pasterze z Betlejem                                9

Dzień drugi (17 grudnia)
Nasłuchując w światłości                            18

Dzień trzeci (18 grudnia)
Nie bójcie się                                           23

Dzień czwarty (19 grudnia)
Dziś narodził się                                      30

Dzień piąty (20 grudnia)
W mieście Dawida                                    37

Dzień szósty (21 grudnia)
Narodził się wam                                      42

Dzień siódmy (22 grudnia)
Zbawiciel                                                47

Dzień ósmy (23 grudnia)
To jest Mesjasz                                         51

Dzień dziewiąty (24 grudnia)
To jest Pan                                              58

Magnificat (Łk 1, 46-55)                          63

Modlitwa na zakończenie                        64

Śpiewy                                                67

Archanioł Boży Gabryjel                             67

Głos wdzięczny z nieba wychodzi                 68

Mądrości, która z ust Bożych wypływasz         69

Niebiosa, rosę spuśćcie                             71

Po upadku człowieka grzesznego                  72

Spuśćcie nam na ziemskie niwy                   73

Zdrowaś bądź, Maryja       74

Ewangelia św. Łukasza opisuje nam doświadczenie pasterzy, którzy – usłyszawszy anielskie zwiastowanie – pospieszyli do betlejemskiej groty, a ujrzawszy Dzieciątko Jezus leżące w żłobie, uznali w Nim Zbawiciela świata i stali się świadkami i heroldami dobrej nowiny.

W Betlejem zobaczyli Boga, który stał się Dzieckiem, Boga, który oddaje się ludziom; to odkrycie wzbudziło w ich sercach prawdziwą radość, radość zaraźliwą, którą nie mogli nie podzielić się z innymi. Świętowali więc, śpiewali, tańczyli, skakali i wymachiwali rękami. Potem powrócili do domów wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli (Łk 2, 20).

W taki właśnie sposób pasterze uczcili narodzenie Dzieciątka Jezus!

W dzisiejszych czasach również świętujemy Boże Narodzenie. Często jednak zapominamy, jaka jest prawdziwa wymowa tego święta, tak że nierzadko staje się ono jedynie spektaklem, okazją do objadania się i marnotrawstwa, pustą i grzeszną światową uroczystością, obchodzoną bez Tego, na którego cześć świętujemy! On nie został bowiem zaproszony, nie został przyjęty. To może się wydawać absurdalne, lecz w wielu domach coraz częściej przygotowuje się Boże Narodzenie bez Jezusa.

Tymczasem Boże Narodzenie może się stać cenną okazją do rzeczywistego przyjęcia Dzieciątka Jezus do naszych serc oraz – z Nim w centrum naszego życia – do świętowania, po którym powrócimy do codzienności, „wielbiąc i wysławiając Boga” jako Jego świadkowie.

W odprawianiu tej nowenny posłużymy się, jako narzędziem, opowieściami, dzięki którym zdołamy się bardziej przybliżyć do tajemnicy i z nią współdziałać. Zauważono, że opowieści mogą otwierać głębokie perspektywy znaczeń, podpowiadają sposoby zachowań i pozwalają odnaleźć w nich samego siebie, mogą przy tym przekazywać w prosty sposób złożone i ogólne prawdy; mogą także przybliżać lub kształtować kategorie i pojęcia religijne i etyczne, niezależnie od czasu i przestrzeni.

Pozwólmy więc poprowadzić się słowom anioła, który wskazuje drogę pasterzom, posłuchajmy intuicji naszego serca rodzących się na medytacji i modlitwie, a uda się nam przeżyć niezwykłe spotkanie.

Życzę Ci, żeby to Boże Narodzenie różniło się od innych.